krzywej płaskiej
Encyklopedia PWN
mat. krzywa płaska utworzona za pomocą 2 innych krzywych w następujący sposób: jeśli dane 2 krzywe wyrażają się we współrzędnych biegunowych równaniami r1 = f1(φ) i r2 = f2(φ), to równanie c. ma postać r = f1(φ) − f2(φ);
fraktal
mat. rodzaj figury geometrycznej, płaskiej lub przestrzennej, zazwyczaj charakteryzującej się własnością samopodobieństwa — małe fragmenty fraktala, oglądane w odpowiednim powiększeniu, wyglądają tak samo jak obiekt pierwotny.
[łac. fractus ‘złamany’, ‘cząstkowy’],
mat. rodzina krzywych płaskich stopnia nie większego niż 2, wyznaczona przez dowolnie wybrane 2 takie krzywe;
drgania (o małej amplitudzie) atomów tworzących sieć krystaliczną wokół ich położeń równowagi.
matematyk, astronom i fizyk holenderski.
konchoida
mat. krzywa płaska, którą otrzymuje się z danej krzywej, zmniejszając i zwiększając promień (wektor) wodzący każdego jej punktu o taki sam odcinek k;
[gr., ‘podobny do muszli’],
